کوهستان سواری مسیرTrail Riding

کوهستان سواری مسیر  Trail Riding

هدف: در این نوع کوهستان سواری هدف لذت بردن است و بس استفاده از مناظر ودیگر زیبایی های طبیعت و نیز لذت از دوچرخه سواری در مسیرهای سراشیبی طولانی در قلب طبیعت و تجربه هیجان آن.

سبک کوهستان سواری:در Trail Riding کوهستان سوار باید در مسیر های خاکی مال رو ( Single Track ) رکاب بزند . در سربالایی ها مثل یک کراس کانتری سوار قدرت و استقامت خود را محک می زند و به عضلاتش فشار می آورد و در سراشیبی ها هم مثل یک دان هیل کار از دوچرخه سواری با سرعت زیاد در مسیر های باریک و پر پیچ و خم و همراه با انواع موانع و عوارض طبیعی لذت می برد.

مسیر ها:مسیر هایی که مناسب این سبک کوهستان سواری هستند از نوع مال رو هستند تا کوهستان سوار بتواند علاوه بر قدرت بدنی مهارت های خود را هم بکار گیرد.

اغلب این مسیر ها به نحوی انتخاب می شوند که بعد از یک سربالایی طولانی و خسته کننده مسیری طولانی  با شیب متنوع و بسیار پر پیچ و خم ومملو از عوارض طبیعی که تر کیبی از سرازیری های ملایم واندکی سربالایی های کم شیب است.

البته در اکثر موارد کوهستان سواران مسیر را طوری طراحی می کنند که بتوان با اتومبیل به ابتدای قسمت متنوع و مهیج مسیر رسید تا از رکاب زدن قسمت خسته کننده اولیه پرهیز شود.

لوازم و دوچرخه:مهندسی ساخت این گونه دوچرخه ها چیزی بین دوچرخه کراس کانتری و دان هیل است.

تنه همگی این دوچرخه ها از نوع عقب کمک دار بوده ولی طراحی لولا بندی آنها به نحوی است که در هنگام رکاب زدن در سر بالایی ها نیروی وارده بر رکاب به کمک فنر عقب منتقل نشود و بدون هدر رفتن مستقیما به چرخ عقب منتقل شوند و از بازی کردن کمک عقب جلوگیری شود .کمک عقب این دوچرخه ها هم از نوع بادی انتخاب می گردد تا هم وزن دوچرخه کاهش پیدا کند و هم بتوان در سر بالایی ها آن را قفل نمود تا اتلاف انرژی به حداقل برسد.بازی چرخ عقب نیز  حدود 4.5 الی 6.5 اینچ است دقیقا در محدوده بین کراس کانتری و دان هیل و فری راید.

یعنی دوچرخه های Trail در سربالایی ها مثل دوچرخه های عقب خشک کراس کانتری رفتار خواهند کرد.

دوشاخ این دوچرخه ها هم اکثرا از انواع بادی است تا علاوه بر کاهش وزن واستفاده از مزیت های سیستم نیوماتیک در سر بالایی ها هم قابلیت قفل شدن را داشته باشند.البته استفاده از دوشاخ های فاقد قابلیت قفل شوندگی و حتی مکانیکی (  غیر بادی ) هم در این سبک بسیار مرسوم است. بازی این نوع دوشاخ ها هم در محدوده بین فری راید و کراس کانتری است یعنی چیزی در حدود 10الی 15 سانتی متر است.

به علت داشتن روح سرازیری و سرازیری های فنی استفاده از ترمز های وی برک و فرمان ها صاف در این سبک بسیار نادر است و تقریبا همه از دیسک و فرمان های قوس دار استفاده می کنند.از نظر لوازم دنده تفاوتی بین دوچرخه های Trail و کراس کانتری نیست.